۱. من نرمافزارهای اوپنسورس رو ترجیح میدم. یکی از دلایلی که آدمها برای استفاده از نرمافزارهای متنباز میارن اینه که میشه این نرم افزارها رو بسته به نیاز و سلیقه، شخصی سازی کرد. ولی اینجا یه چیز برای خیلیها مبهمه، مخصوصن برای غیرکامپیوتریها. نکته اینه: من این امکان رو دارم که سورس کد این نرمافزارها رو تغییر بدم، اونهم با استفاده از دانش برنامهنویسی. این معنیش این نیست که من میتونم در همون آن میتونم تغییرش بدم. البته بخاطر اون طرز فکری که باعث اوپنسورس شدن نرمافزار شده، کاربرنهایی احتمالن امکان یکسری شخصی سازی ها رو خواهد داشت، ولی این معنیش این نیست که دارم سورس اون برنامه رو تغییر میدم.
۲. یکم فنیتر: پروسهی تولید یک نرمافزار تقریبن اینجوریه:
- من برنامه رو با استفاده از یک زبان برنامهنویسی (مثلن پایتون) مینویسم. زبان برنامهنویسیای که من استفاده میکنم یه زبان سطح بالاست. یعنی یه چیزیه شبیه زبان انگلیسی که توش یکسری علامت هم استفاده میشه، همون علامتایی که تو عبارتهای ریاضی باهاشون آشنا شدیم قبلن.
- من برنامهای که نوشتم رو باید کامپایل کنم( یا ترجمه، تفسیر، اینترپرت. اینا یه سری تفاوت دارن ولی کلیت ماجرا یه چیزه). برنامه وقتی کامپایل میشه، درواقع داره از یه زبان سطح بالا که برای من و شما قابل درکه(مثلن پایتون) به یه زبان سطح پایین ترجمه میشه. منظور زبان سطح پایین چیه؟ یعنی زبانی که برای کامپیوتر قابل درکه. بهش میگیم کد ماشین. کد ماشین چیه؟ همون صفر و یک معروف. فکر کنم شنیدین که توی کامپیوتر همهچیز با صفر و یک پیاده سازی میشه. اینجا قضیه همونه.
- این کد ماشین تولید شده رو ما میتونیم روی دستگاهی که می خوایم اجرا کنیم.
۳. نکته درواقع اینه: کد ماشین قابل ویرایش نیست(میشه درواقع ولی خیلی خیلی سخت و پردردسره) . برنامههای بسته(مخالف متنباز ها منظورمه) این فایل نهایی رو در اختیار کاربر میذارن. اوپن سورس ها اما، کد تولید شده توی مرحلهی اول رو هم بهصورت عمومی منتشر میکنن. این یعنی چی؟ یعنی مثلن من که با برنامهنویسی آشنام میتونم این کد رو بردارم و تغییر بدم و کامپایل کنم و اجرا کنم. ولی این به هیچ وجه معنیش نیست که میتونم اون برنامهای که همین الان روی کامپیوترم نصبه رو تغییر بدم. به هیچ وجه.
- احتمالن بازم برم سراغ این جور مطالب که برای آدمهای نسبتن مبتدی و نااشنا به دنیای کامپیوترها مفید باشه. گیکها تکلیفشون معلومه: این مطلب چیزی براشون نداره. بیعلاقهها به دنیای کامپیوتر هم همینطور: حوصلهشون سرمیره. مخاطب این متن اوناییان که تازه دارن وارد دنیای قشنگمون میشن وهنوز یه سری ابهام براشون وجود داره.
اولین کسی باشید که یک دیدگاه ارسال میکند.