۱. جسپر دین پدر عجبی داره. پدری منزوی و بیکار که فقط دوست داره مطالعه کنه و فلسفه بافی کنه و حتی ترجیح می‌ده خودش به پسرش سواد یاد بده تا اینکه اونو بفرسته مدرسه. رمان جزء از کل از زبان جسپر دین روایت می‌شه که علاوه بر این پدر، عمویی هم داشته که از قضا مشهور‌ترین و حتی محبوب ترین تبهکار استرالیاییه. داشتن این دو فرد عجیب، زندگی جسپر رو تبدیل به رمانی کرده که من از خوندنش لذت بردم.
۲. جزء از کل درواقع ترجمه‌ی A fraction of the whole هست که استیو تولتز اون رو نوشته. استیو تولتز استرالیایی، تا امروز کلن دو تا کتاب منتشر کرده که این اولینشه. پیمان خاکسار اون رو به فارسی ترجمه کرده و نشر چشمه هم چاپش کرده. آشنایی من با جزء از کل هم بواسطه‌ی ترجمه‌ی فارسیش بود. به طرز عجیبی توی این ۲ ۳ سالی که ترجمه‌ی فارسیش اومده توی بازار، این کتاب چند ده بار تجدید چاپ شده. (دو رقمی شدن تعداد تجدید چاپ ها در مدت ۱۰ سال هم عجیب توی ایران ما، چه برسه در طی ۲ سال.) البته من نسخه‌ی انگلیسی کتاب رو خوندم (دانلود غیر قانونی) و از یکی دو منبع ( که فراموششون کردم متاسفانه) شنیدم که توی ترجمه‌ی فارسی در حدود ۵۰ صفحه از کتاب حذف شده به کل. (که می‌شه حدس زد چرا و متاسفانه اون قسمت‌ها -ی احتمالی- برای درک کاراکتر ها واقعن مهمن)
۳. نمی‌شه گفت کاملن کمدی، اما قسمت‌های خنده‌دار این رمان کم نیست. دیدگاه فلسفی جالب کاراکتر‌ها با زبان بازیگوشانه‌ای بیان شده و هرچند نمی‌شه (و مهم تر از اون، نباید) این کتاب رو یه کتاب فلسفی حساب کرد، اما تلاش‌های مشهود نویسنده بر این بوده که اندکی از عقاید (و بیشتر از اون دغدغه‌های) فیلسوفان اگزیستانسیالیست(!) رو توی شخصیت‌هاش جا بده.
۴. من معمولن برای خوندن کتاب‌های حجیم کمی مردد می‌شم. این کتاب رو هم با تردید شروع کردم. هرچند چندان هم کتاب پخته‌ای نیست(کتاب اول نویسنده‌س) اما درکل از خوندنش پشیمون نیستم. حد اقل فصل اول کتاب که طولانی ترین قسمتش هم بود، واقعن جذاب و پر پیچ و خم بود.
شما دوستِ دخترم داری؟
از شرایط ذهنت خوشم میاد:)
عجیبترین کامنت بلاگ تا امروز!!!